به نام مردم
شمالم تا جنوبم عشق / چه خاک و گندمی دارم
صدام یاری کند باید / بگویم چه مردمی دارم
بگویم این حق هیچ کس نیست / که با ثروت فقیر باشد
کسی که فرش میبافد / نباید رو حصیر باشد
اگر چه سختی از انسان / یک کوه درد میسازد
ولی از مردم ما درد / دارد یک مرد می سازد
نگاه کن بچه های کار / چه جور تو آب و آتش اند
توی این روزهای سخت / کمک خرج پدر می شوند
من و تو مردمی هستیم / که گنج از رنج میسازیم
به این تاریخ خورشیدی / به این فرهنگ می نازیم
من و تو مردمی هستیم / که آینده تو مشت ماست
که از هفتاد نسل قبل / هزار اسطوره پشت ماست
علیرضا افکاری
